3- تقریر معصوم:
وضو میگرفتند یا نماز میخواندند، یا سخنی را میگفتند و یا نسبتی را میدادند و حضرت در برابر آن سکوت میکردند، این سکوت نشانه تایید و رضایت معصوم از آن عمل یا سخن میباشد که بدان تقریر» گفته می شود. زیرا اگر آن سخن و یا آن عمل از نظر شرعی اشتباه میبود معصوم باید از آن جلوگیری میفرمودند، چون
امر به معروف و نهی از منکر واجب است و معصوم هیچ گاه واجبی را ترک نمیکنند.
امام علی علیه السلام در برابر نظریات و موضعگیریهای
ابوذر علیه حکومت عثمان و سکوت امام باقر علیه السلام در مقابل قیام برادرش زید بن علی را ذکر کرد.
درباره این سایت